Aman da aman harika bi kitap mı? Eh.. pek değil.İlle de okuyun mu? Yoo.
Ama elinize geçerse bi bakın. Belki siz daha çok beğenirsiniz. Göçmen olmak üzerine biraz daha ince düşünmeyi sağlayabilir. Yani sadece Ukraynalı koca memeli bir kadın tarafından tufaya getirilmeye çalışılan bir yaşlı adamın hikayesi değil. Hatta zaten olay da pek öyle değil.
Kitaptan sevdiğim bir bölüm:
1952 Noel akşamı. Vera ile otobüsün arka koltuğunda, soğuktan korunmak için Annemize iyice sokulmuşuz. Ve iyi yürekli, kürk mantolu bir kadın aralıktaki koridordan uzanarak Annemizin eline bir altı kuruşluk sıkıştırmıştı: "Noel'de çocuklar için"
Annemiz, bizim annemiz o bozuk parayı kadının suratına fırlatmamış, "Teşekkürler bayan" diye mırıldanıp cebine koymuştu. Ne utanç verici!
"Ah şu! Bence o kadın biraz sarhoştu. Bunu bir kez daha anlatmıştın. Neden bu kadar üstünde duruyorsun anlamıyorum"
"İşte o an -başıma daha sonra gelen her şeyden daha fazla- beni ömür boyu sosyaliste dönüştürdü."
Telefonun diğer ucunda sessizlik hakim, bir an için telefonun yüzüme kapandığını düşünüyorum. Sonra, "Belki de işte o an, beni kürk mantolu bir kadına dönüştürdü" diyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder