Tassllehoff Burrfoot! O bir kahraman! O bir yolcu! Onun tepe saçı, hiç bitmeyen bir merakı var, tavşankatili bir bıçağı, amcasından kalan (hayır efendim elbette çalmadı. kesesine düşüvermiş o kadar) kender döndürme kaşığı var. Hoopak'ı var ve isterse o hoopakla kafanızı kırabilir. Hep çocuk. Yeterince eğlenceli olduğunu düşünürse cehenneme bile gidebilir (nitekim gitmişliği de var epeyce) O bir bir fıçıcık içi dolu turşucuk! O bir kender! O bir canım benim! O bir en bi kahramanım benim! Al işte sonunda en sonunda, bu kitapta Kyrnn'i de kurtarıyor. Kaos'tan ve (pek bunu hedeflemediyse de) tanrılardan.
Kitabı bitirdiğimde geceydi. Flint'le Tass bi yerlerde bi demir ocağının ışığında brendi yuvarlarken içime bi yumru oturdu.
Tass, canım benim. Dünyada bi şey olmak istesem bi kender olurdum. Senin yüzünden.
Kitaptan bir bölüm:
"Tas ayağa kalktı ve tam o sırada fark etti ki etraftaki etraftaki en uzun, en büyük kimseydi. (Ayakta kalmış olan) (Dev hariç) Bir gurur hissi kenderin kalbine sızdı, onu kavramış, yaşamını elinden almakta olan buz gibi eli parçaladı.
Tasslehoff keselerini bir kenara fırlattı. Bıçağını -Caramon'un bir zamanlar Tavşankatili adını taktığı bıçağı- çeken kender, kenderlerin doğuştan yeteneği olan, kızgın minatorlarla, hiddetli dükkan sahipleriyle ve öfkeli zabıta şefleriyle dolu bir dünyada hayatlarını kurtarmayı başarabilmelerinin tek sebebi olan hız ve çeviklikle, düşmüş arkadaşlarının peşinden koştu.
Tasslehoff küçük vücudunu Usha'nın önüne savurdu. Bir kender meydan okuma haykırışıyla, "Al bunu!" diyerek Tavşankatili adındaki bıçağı Kaos'un kocaman ayak parmağına fırlattı."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder