Maeve Binchy - Dönüş Yolculuğu

Maeve Binchy’nin bir fotoğrafını hiç görmedim (bu notu yazmayı bitirdiğimde bir bakacağım) ama ne zaman bir kitabını okusam; bir gece önceden ertesi günün işlerini planlamış, o günün sabahına ilişkin olan maddelere harfiyen sadık kalıp, sonunda işler bittiğinde –ev derli toplu, çocuklar okullarına gönderilmiş, akşam yemeği hazırlanmış, yemek sonrası gidilecek yer için telefon konuşmaları halledilmiş- boynunda bir sıra inci ve şık bir hırka ve gri eteğiyle, aydınlık bir pencereye bakan düzenli bir yazı masasının başına geçip, eline dolmakalemini alıp takır takır yazmaya başlayan bir kadın canlanıyor gözümde.

İrlandalılar hakkında epeyce bir şey öğrenmeme vesile olan Maeve’nin hemen her kitabında, bir bölümde de olsa, sıradan ve hesaplı hayatlarının arasında bir tatile çıkıveren ve o tatilin sonunda hayatları değişen insanlar vardır. Bu kitaptaki öykülerinse her biri yolculuk eksenli. Bir tatile gidiyorlar, bir havaalanında karşılaşıyorlar, tesadüfler birbirini izliyor, aşkı buluyor ya da kaybediyorlar. Ama hep sakin, sıradan ve iyimser insanlar kazanıyor, onları kaile almayan başarılı, burunları havada “tip”ler havasını alıyor. Maeve’nin sevdiği insanlar, üstüne basıldığında bunu dert etmeyen, yaşamaya ve neşeli olmaya devam eden çimenler gibi.

İyi pişirilmiş bir tavuk suyuna çorbaya arada herkesin ihtiyacı vardır. Sanırım bu yüzden de okuyorum bu hanımı.